DEEL I: HET MOTIEF VAN DE SCHULDVRAAG

I.1. Reynaerts wettelijke aansprakelijkheid

Algemeen wordt aangenomen dat Reynaert terecht moet boeten voor zijn misdaden, begaan tegen de dieren aan het hof van koning Nobel. Hermesdorf (1955) bijvoorbeeld twijfelt niet aan Reynaerts misdaden. Hij zegt: "Met betrekking tot de strafbare feiten doen we hier en daar een keuze: de ontucht, die Reynaert met Isingrijns vrouw pleegde (v. 73), het toebrengen van lichamelijk letsel aan enkele kinderen van de wolf (v. 74-75), de diefstal van de worst (v. 99 vlg.), het doen van een 'laghe' (v. 135 vlg. hinderlaag), de vredebreuk (v. 166), de levensberoving, waarvan verschillende kinderen van Cantecleer, met name Coppe het slachtoffer werden (v. 283 vlg.) en tenslotte de samenzwering tegen koning Nobel (v. 2142 vlg.)"89, waarbij echter duidelijk is, dat het laatste strafbare feit niet op Reynaerts conto komt. En de andere misdaden? Die wel, maar is het wel terecht dat Reynaert voor deze ongetwijfeld door hem gepleegde daden ook veroordeeld wordt90?